هر زمان که حادثه ای در یک ساختمان مسکونی پر جمعیت یا در محل های علمی یا در مراکز خرید رخ می دهد بایستی از مسیر ایمن و کوتاه در سریعترین زمان ممکن اقدام به فرار نماییم. بدین منظور درب اضطراری در اکثر مکان های ذکر شده تعبیه شده است تا این امکان را برای افراد فراهم آورد. بنابراین بایستی مسیرهای مشخص و از قبل تعیین شده ای وجود داشته باشند تا افراد با دنبال کردن علائم خروج اضطراری منتهی به درب خروجی اضطراری، خود را از مهلکه نجات دهند. طبق قوانین و مقرراتی که در ساختمان سازی وضع شده است ساخت و مشخص نمودن این مسیر ها بایستی از قبل و در هنگام بنا نهادن ساختمان صورت بگیرد و تا حد امکان از سازه های بسیار مستحکم و ایمن از هر نظر در ساخت این مسیر استفاده شود، تا در هنگام فرار ازدحام جمعیت از این مسیر مشکلی برای ساکنین ساختمان پیش نیاید.
تاریخچه ساخت درب های اضطراری
تاریخچه ساخت درب های اضطراری به سال 1883 میلادی در شهر ساندرلند انگلستان برمیگردد که طی حادثه ی آتش سوزی که به فاجعه ویکتوریا هال معروف است حدود 180 کودک به دلیل محبوس شدن در یکی از راه پله ها و عدم امکان فرار آنها جان خود را از دست دادند، پس از آن دولت انگلیس انجام یکسری اقدامات قانونی برای برقراری ایمنی را تصویب کرد که بر اساس آن سالن ها بایستی حتما به تعدادی درب خروجی که دستگیره آنها در سمت داخل سالن بود و درب ها به سمت بیرون سالن باز شوند مجهز شوند. هرچند سال ها به طول انجامید تا این قانون در تمامی کشورها اجرا شود، و هر کشوری از جمله ایالات متحده آمریکا خود مرگ حدود 700 نفر از شهروندانش را در فجایع آتش سوزی مختلف تجربه کرد و سپس اقدام به قانونی کردن الزامی بودن درب های خروجی اضطراری برای ساختمان های بزرگ نمود، که امکان تخلیه کردن کل ساختمان را در سریعترین زمان ممکن فراهم کند.
درب خروجی اضطراری
وجود درب خروج اضطرای امروزه در اکثر ساختمان های بزرگ ضروری می باشند و طبق تعریف مقررات ملی ساختمان، این درب ها به عنون راه های فرار می باشند که در صورت بروز حوادثی چون آتش سوزی، زلزله و … امکان تخلیه سریع ساختمان را در ایمن ترین حالت ممکن فراهم می کند. این نوع درب ها به دلیل ممانعت از سرایت دود و یا آتش به سایر نقاط ساختمان، معمولا در اماکن دیگری چون بیمارستان ها، ورودی های موتورخانه، کارخانه ها، نیروگاه ها، فروشگاه ها و … نیز نصب می گردند تا از خروج آتش از محل آتش سوزی و امکان انتقال آن به سایر نقاط ساختمان جلوگیری کرده و احتمال بروز خطرات جانی را به میزان زیادی بکاهد.
مواد به کار رفته در ساختمان درب های خروج اضطراری
در رابطه با استانداردهای رعایت شده در ساخت درب های خروجی اضطراری نیز بایستی گفته شود که این درب ها از قطعاتی متشکل از آلیاژهای آهن و فولاد ساخته شده اند. آهن به کار رفته در این سازه از نوع آهن نرم است و این بدین معنی است که در آن حدود 12 % کربن وجود دارد بنابراین آهن نرم و انعطاف پذیری می باشد و امکان باز شدن راحت و آسان درب را فراهم می کند. قاب و به عبارتی چهارچوب و کلاف این درب ها نیز از جنس فولاد و مرکب از دولایه ورق فولادی به عرض1.5 میلی متر می باشد و قسمت بیرونی این درب ها ازدو لایه الیاف پشم سنگ نسوز که کاملا ضد حریق است تشکیل شده است تا در هنگام آتش سوزی بتوانند امنیت را برقرار نماید، در رابطه با دستگیره های این درب ها نیز گفته می شود از آلیاژهای فلزی خاصی ساخته شده اند که با مقدار کمی کربن ترکیب شده اند تا در صورت آتش سوزی در حرارت بالا در مقابل ذوب شدن از خود مقاومت بالایی نشان دهند. این درب ها حرارتی حدود 1200 درجه سانتیگراد را به مدت 2 ساعت می توانند تحمل کنند و این به دلیل دمای ذوب بالای این نوع درب ها می باشد. نکته مهم دیگر اینست که در ساخت این درب ها از جوش CO2 که یکی از استانداردترین جوش های به کار رفته در سازه ها می باشد استفاده شده است.
دستگیره های درب های اضطراری
بر اساس قوانین آتش نشانی، درب های خروجی اضطراری حتما باید به سمت بیرون باز شده و به راحتی با فشار دست و یا بدن بتوان آنها را باز کرد. جنس دستگیره ها نیز قطعا باید ضد آتش بوده و خود درب نیز مقاومت بسیار بالایی در مقابل آتش سوزی داشته باشد. این دستگره ها اکثرا از جنس استیل بوده و طوری طراحی شده اند که در صورت قفل بودن درب امکان خروج از داخل ساختمان به بیرون وجود دارد ولی از سمت خارج کسی نمی تواند وارد شود.
انواع درب های خروج اضطراری
این درب ها در سه طرح ساخته می شوند، درب های فرار تک لنگه، دو لنگه (که تنها یک لنگه آن فعال می باشد) که هیچ محدودیتی از نظر ابعاد در ساخت آنها وجود ندارد. درب های دو لنگه ای که در زمان حادثه بتوان از هر دو درب آن به صورت مجزا استفاده کرد در ساخت دچار محدودیت هایی هستند وآن هم به دلیل محدودیت هایی است که استفاده از درب های آنتی پنیک یا اضطراری دو نقطه به وجود می آورند ولی با استفاده از یکسری تجهیزات جانبی می توان این مشکلات را مرتفع کرد.
رنگ درب های اضطراری معمولا به رنگ قرمز روشن( البته در برخی کشورها به رنگ های سبز و یا سفید نیز ساخته می شوند) انتخاب می گردد تا در مواقع خطر امکان رویت شدن آن ها توسط افراد به راحتی وجود داشته باشد.
از دیگر ویژگی های این نوع درب ها می توان به ابعاد استاندارد 115*210 آنها برای درب های چهارچوب تخت و 110*210 برای چهارچوب های پرواز دار اشاره کرد البته بایستی خاطر نشان شد که این درب ها در تمامی ابعاد و اندازه دلخواه و سفارشی قابل اجرا می باشند. وزن حدودی این درب ها 120 کیلوگرم و نهایت میزان باز شدن آن ها یک متر است.
در ساخت درب اضطراری از یراق آلاتی چون جک های آرام بند باید استفاده شود تا پس از استفاده درب به طور خود به خود بسته شود.
برای درزگیری این درب ها از لاستیک های درزگیر نسوز استفاده می شود تا بتواند از نفوذ اکسیژن هوا به آتش و گسترش آن ممانعت نماید.
از اسکلت فلزی طولی عمودی به شکل U برای تقویت اسکلت داخل لنگه درب استفاده می شود.
از اسکلت های پروفیلی به ابعاد داخل درب اضطراری جهت جلوگیری از تغییر شکل دادن این درب ها به هنگام آتش سوزی استفاده می گردد.
در رنگ آمیزی رویه این درب های از رنگ های الکترواستاتیک کوره ای استفاده می شود و در هر رنگی که مشتری سفارش دهد قابل تولید است.
در نهایت اینکه این درب ها در هر طبقه ای از ساختمان به سمت پله های خروج مورد استفاده قرار می گیرند و معمولا در قسمت های مختلف ساختمان علایم و نشانه های که اغلب EXIT و به معنای خروج می باشد( یک فرد در حال فرار به رنگ سبز) وجود دارند که بتوانند در سریعترین زمان افراد را به سمت درب خروجی هدایت نمایند. در ساخت این درب ها حتما باید تاییدیه سازمان آتش نشانی نیز لحاظ گردد.
برای اطلاعات بیشتر به سایت حفاظ ثامن مراجعه کنید.
بدون دیدگاه