حفاظ ثامن یکی از برترین تولیدکنندگان حفاظ های امنیتی است که اقدام به تولید حفاظ های شاخ گوزنی با کیفیت بالا و قیمت مناسب کرده است.
امروزه یکی از مسایل مهمی که افراد بایستی مورد توجه قرار دهند برقراری امنیت در محل کار و یا محل زندگی خود می باشد، برای این منظور نیز وسایل و تجهیزات متنوعی وجود دارد که یکی از آنها استفاده از حفاظ شاخ گوزنی دورتادور دیوارهای آپارتمان یا محل مورد نظر است. انواع متعددی حفاظ دیوار وجود دارند که از جمله آنها می توان به حفاظ نیزه ای، شاخ گوزنی، لیلیومی و … اشاره کرد.
عوامل متعددی در حفظ کیفیت هر کدام از این حفاظ های دیوار دخیل می باشند که یکی از آن ها نوع و روش جوشکاری توسط جوشکاران می باشد. به دلیل اینکه در حفاظ شاخ گوزنی قطعات متعددی به هم وصل می شوند و در هر متر حدودا 200 عدد نقطه جوش وجود دارد از طرفی همین اتصالات منجر به پایداری و مقاومت حفاظ ها می گردد به همین دلیل است که نوع و روش جوشکاری در این حفاظ ها بسیار حایز اهمیت می باشد. کیفیت این جوش ها نیز علاوه بر نوع و روش جوشکاری، به نوع دستگاه جوش، مهارت فرد جوشکار نیز بستگی دارد.
در جوشکاری برای حفاظ های شاخ گوزنی از دو نوع جوش الکترود یا برق و جوش CO2بهره می برند. که هر کدام مزایا و معایبی دارند که در زیر به آن ها می پردازیم.
ساده ترین و البته معمول ترین روش جوش، جوش الکترود یا همان جوش برق است که با استفاده از اینورتر و توسط سیم های مفتول با برق خانگی و یا صنعتی، جوشکاری قطعات فلزی صورت می گیرد. در این روش از یک الکترود به طول 30 سانتی متر که دارای ضخامت های متنوعی می باشد و دور آن را پوششی احاطه کرده تا جریان برق تنها در جهت مورد نظر برای جوشکاری عبور کند استفاده می شود. نکته مهم این است که ضخامت الکترود مورد استفاده در این روش جوشکاری 3 میلی متر می باشد. بایستی این نکته را در نظر گرفت که برای هر نوع اتصالاتی جوش مخصوصی تعریف شده است. به عنوان مثال جوش های الکترود بیشتر برای صفحات فلزی تخت که تقریبا تمامی سطوح آن، در دسترس، هموار و قابل مشاهده می باشد مناسب است، از آنجاییکه الکترود مورد استفاده در این روش جوشکاری ضخامت بالایی دارد بنابراین در نواحی که پیچ و خم وجود داشته باشد یا ظریف کاری زیادی نیاز داشته باشد قطعا این روش مناسب نخواهد بود، چون قابلیت دسترسی الکترود به آن نقاط کمتر خواهد بود.
این روش جوشکاری مزایا و معایبی دارد، از جمله معایب آن ها که باعث شده است برای استفاده در جوشکاری حفاظ های شاخ گوزنی مناسب نباشند عدم توانایی آن ها در قرارگیری صحیح و همچنین نفوذ الکترود ها به فضاهای باریک بین میلگردها ( که از میلگردهای با ضخامت 9 تا 10 میلی متری هستند) می باشد که باعث می شود یکسری جوش های ناسالم و ضعیف و به عبارتی گل جوش تشکیل شوند که در صورت از بین نبردن آنها ممکن است با کوچکترین فشار و ضربه اتصالات آن ها بشکند و محیط را ناامن سازد. از سوی دیگر چون تعداد میلگردهای بکار رفته در این نوع حفاظ ها زیاد و در هم تنیدگی فشرده ای دارند بنابراین قطعا تعداد جوش های زیادی نیزلازم خواهند داشت، پس تصور کنید اگه در هر جوش، گل جوش در محل جوش تشکیل شود، پس از رنگ آمیزی با هر بار جابجایی در گارگاهها یا محل های نصب ممکن هست هر بار مقداری از این محل های جوش از هم جدا شده و یا در اثر از بین رفتن رنگ محل گل جوش این حفاظ ها در کمترین زمان پوسیده شوند.
علی رغم تمامی این معایب ذکر شده این نوع جوشکاری مزایایی نیز دارد، در درجه اول اینکه نیازی به داشتن مهارت خاص ندارد، با برق های شهری نیز قابلیت اجرا دارند، هزینه خرید الکترود، تعمیر و نگهداری آن پایین است.
و اما در رابطه با جوش های CO2 که امروزه بیشتر مورد تایید می باشند و از روش های پایه جوشکاری در کشور محسوب می شوند می توان به این نکته مهم اشاره کرد که از این روش برای جوشکاری صفحات با ضخامت بسیار کم و یا ناهموار استفاده می شود، از سوی دیگر برای استفاده از آنها به دستگاه خاص Co2 و تجهیزات متعدد جانبی و همچنین نیروی کار آموزش دیده نیاز هست. سیم جوش های مورد استفاده در این روش برعکس جوش الکترود که ضخامت بالایی داشتند نهایت تا 1.2 میلی متر می باشند پس با این حساب این روش برای جوشکاری حفاظ شاخ گوزنی که تعداد اتصالات زیاد در پیچ و خم های بین میلگردها دارد بسیار مناسب و کاربردی می باشد، و مقاومت و کیفیت بالای جوش، ایمن و مستحکم بودن نرده های شاخ گوزنی را تضمین می کند.
در این روش، از یک گاز محافظی که حاوی گاز دی اکسید کربن نیزمی باشد استفاده می شود، و به دو رش آب خنک و هوا خنک انجام می شود. که هر کدام برای منظور خاصی بکار برده می شوند، معمولا از جوش های Co2 هوا خنک برای نقطه جوش و از جوش Co2 آب خنک برای جوش هایی که نیاز به مقاومت بالایی دارند( در کارهای صنعتی) استفاده می شوند. قطعا استفاده از این روش جوشکاری نیز همانند جوش الکترود مزایا و معایبی دارد، از جمله مزایای آن می توان گفت در این روش خبری از گل جوش نیست پس جوشکار می تواند کار خود را با دقت و ظرافت تمام انجام دهد از طرفی به دنبال جوش کاری نیازی به فرز کاری جهت از بین بردن گل جوش ها نخواهد بود، پس از رنگ آمیزی نیز احتمال پوسیدگی ، خوردگی در اثر عوامل طبیعی مثل باد و باران در محل گل جوش ها به نسبت زیادی کاهش خواهد یافت و از طرفی امکان شکستگی محل جوش با این روش خیلی کم است بنابراین شاخ ها به سادگی از هم جدا نمی شوند. بنابراین این روش جوشکاری نسبت به جوش الکترود برای حفاظ شاخ گوزنی بسیارمناسب خواهند بود، چرا که علاوه بر مقاومت بالایی که به حفاظ می بخشد در حفظ زیبایی بصری ساختمان نیز بی تاثیر نخواهد بود.
ولی از معایب این روش هم می توان به نکاتی چون پر هزینه بودن ساخت، نگهداری و تعمیر آن ها، نیاز به نیروی کار آموزش دیده داشتن و همچنین راه اندازی آنها نه با برق شهری بلکه تنها با برق صنعتی اشاره کرد.
جدای از تمامی مطاب ذکر شده باید چندین نکته دیگر را در نظر داشت. برای داشتن یک کار مرغوب و با کیفیت مطلوب علاوه بر داشتن مواد اولیه با کیفیت، بایستی از جوشکاران زبده استفاده کرد چون در این مدل حفاظ ها به دلیل استفاده از تعداد زیاد جوش در هر متر، لازم است که این اتصالات به درستی صورت بگیرند.
یکی از بهینه ترین روش های جوش، به کار بردن جوش های دو طرفه است تا بدین ترتیب استحکام حفاظ ها تامین گردد. متاسفانه هستند کسانی که برای کسب تولید و بالتبع سود بیشتر با استفاده از جوش های نامرغوب اجناس با کیفیت پایین را وارد بازار می کنند، پس توصیه میگردد خریداران در انتخاب حفاظ حتما از نقطه نظر کارشناسان این حرفه استفاده لازم را داشته باشند.
بدون دیدگاه